Nieuwe kleren maken de vrouw!

Als je al jaaaaaren dezelfde kledingstukken draagt dan slaag je er misschien wel in om er nog steeds netjes en verzorgd, en, heel belangrijk: vooral jezelf, uit te zien aan de buitenkant, maar vanbinnen voel je je toch stilletjes aan verslonzen... En je kan me nog steeds door een ringetje halen, dat bevestigt men mij toch regelmatig, mét overtuiging, zo voélt het al lang niet meer. Er komt trouwens steevast een moment dat gaten écht niet meer te (ver)stoppen zijn...
En met het tanen der kleerkast neemt duidelijk ook het zelfvertrouwen af.
Volgens mij heeft absoluut élke vrouw af en toe eens een nieuw jurkje nodig op zich op en top goed in haar vel te blijven voelen. De kleren maken niet alleen de man, vermoedelijk nog eens zo veel de vrouw!
Maar... meer dan ooit is de portemonnai leeg. 
Geen shoppingbudget. Niks. Nul. Noppes.
En zo met dat zomerse zonnetje word je daar nóg minder blij van.
Vanmiddag hebben we er daarom even stevig een stokje voor gestoken, ons moe en ik. Gewapend met lintmeter, patroonpapier, schaar en spelden smeten we ons op mijn stoffenoverschot. Uit een paar meter miskoop, ooit bedoelt voor een concertkleed maar nooit gebruikt, een restje god-mag-weten-van-wat satijn, een enorme omslagsjaal met glitterkes en twee zijden sari's - da's verdorie veel meter stof, hoor - die mij ooit iemand kado deed zullen de komende weken dank zijn de kundige en ijverige handen van ons moe wel zés nieuwe tuniekjurken ontstaan!
En alsof dat nog niet genoeg was kreeg ik van een vriendin, recht uit haar kleerkast, ook nog een heel pak schitterende afdankers, waarvan mijn moeder er enkele vakkundig zal verbouwen tot nieuwe outfits voor mij.
Hoera voor handige moeders met geduld, tijd en goeie naaimachines!
Daar kan je niet dankbaar genoeg voor zijn, vind ik.
Als het allemaal af geraakt en keurig past, en daar ben ik wel zeker van, dan voel ik me binnen de kortste keren weer helemaal m'n koninklijke zelf! 
Allé, aan den buitenkant dan toch alvast... ;-)