Zand en potten aansleuren volstaat natuurlijk niet.
Daar moeten ook nog plantjes in, veel plantjes...
Nog voor de nachten goed en wel vorstvrij zijn krijg je ze op alle mogelijke plaatsen naar je hoofd gegooid, de éénjarigen.
En daar gaf ik mij altijd gretig aan over. Goed voor een leuke uitstap en een overvolle auto, die jaarlijkse aankoop van vele tientallen geraniums, vlijtige liesjes, fuchsia's, petunia's, verbena's, lobelia's, stinkerkes, begonia's... in vele tinten (vooral roze uiteraard), soorten en maten.
Fortuinen heb ik er aan gespendeerd, jaar na jaar. Het terras werd elk jaar een, door iedereen bewonderde, zee van bloemen en kleuren. Een speelplaats voor vogels en insecten waar ik urenlang van kon genieten.
Vorig jaar was het wennen aan het nieuwe terras, met een totaal andere lichtinval en zonnestand, en onverwacht veel vernietigende insecten en passerende katten. Een paar vlinderstruiken, wat hibiscusboompjes, en rozen, vooral veel bijzondere, kleurrijke en heerlijk geurende rozen, moesten voor de nodige hoogte, sterke invulling en onmiddellijke impact zorgen. De éénjarigen die ik er overal nog mee tussen zette waren niet gelukkig, dat was snel duidelijk. Niet genoeg uren volle zon, denk ik.
Dus dit jaar doen we het nog anders. M'n onbestaand budget laat trouwens het half leeg kopen van een tuincentrum toch absoluut niet toe...
Op m'n fiets haalde ik gisteren nog 3 rozenstruiken en 1 klimroos.
De extra potten, die ik al eerder kocht, kregen, met veel passen en meten, hun plekje op het terras. Nu kan er volgens mij geen pot meer bij! Historische woorden, uit mijn mond. ;-)
Aarde er in, rozenstruiken er in en links en recht een gladiool- of dahliabloembol er tussen. En met de puinhoop, die dit soort verbouwing altijd met zich meebrengt, eindelijk weer aan de kant was ik klaar voor een rijk gevuld, letterlijk, boeiend en bloeiend zomerseizoen. Dacht ik.
'k Heb vandaag m'n piepkleine serre bovengehaald, en potjes en bloemenzaadjes. Want heel misschien, dacht ik onrustig, blijft er straks in al die potten en tussen al die planten hier en daar toch een heel klein beetje plaats leeg, plaats voor nog iets extra's...
Ja, bloemen en planten, ik krijg er écht niet genoeg van.
Volgens mij noemen ze dat verslaafd. ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten