Naadloos daar achteraan zong ik in mezelf het "Hexenlied" van Mendelssohn. Op m'n bezem door bliksem en wind heen vliegen, ik zou nogal een gang gegaan zijn afgelopen nacht. Dat had pas echt "Gone with the wind" geweest, hé.
En de muzieknummers bleven komen. De "Riders on the storm" dreunden "Tussen wind en water" langst de gebouwen. Het gure weer geselde het "Vlakke land" van Will Ferdy. Volledig in "The windmills of my mind" verzonken kwam het antwoord, mijn vriend, "Blowing in the wind".
Toen de melancholische "Summer Wind" binnen kwam waaien dacht ik romantisch: oké dan, "Fly me to the moon", ik ben er klaar voor!
Bij het verlaten van het huis vanmorgen, passeerde, ondanks uitzonderlijk eens geen paraplu, Mary Poppins in m'n hoofd met het vrolijke voorstel: "Let's go fly a kite!" Sorry, niet vandaag, Mary, veel te veel wind...
Aan de tramhalte stegen we met een zucht bijna naar boven in de lucht met al die "Wind beneath my wings". En met flapperende jas en broekspijpen liep ik heel de verdere weg "One day I fly away" te giechelen.
Daarstraks belde m'n moeder, door iedereen Mieke genoemd, om te checken of ik niet weggevlogen was, en ze verzekerde me dat ze vandaag vooral niet naar buiten ging. En toen zat ik voor de rest van de dag in mijn hoofd met: 'Mieke, hou u vast aan de takken van de bomen, Mieke, hou u vast aan de takken van de mast!' ♪♫ ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten