Wie schrijft die blijft, bis.

"Och, elk boek van mijn hand dat ik tegenkom in een tweedehandszaak koop ik altijd gewoon zelf weer terug!" zei m'n beste vriend, schrijver van ondertussen meer dan één boekenkastplank vol poëzieboeken, toen ik hem het kringwinkelverhaal van die andere vriend-auteur verteld.
"Soms is het een boek dat ik zelf niet meer heb, en dan krijgt het een plekje in m'n eigen bibliotheek. En soms, vooral als het nog in goede staat is, verkoop ik het gewoon opnieuw." voegde hij er met een knipoog aan toe.
Wel, dàt noem ik nu nog eens recycleren, zie!
Maar hij wist me ook te vertellen dat je daar toch een beetje voorzichtig mee moet zijn, met het terugkopen van je eigen werk.
Voor je 't weet word je namelijk serieus scheef bekeken door de dames aan de kassa terwijl ze hoorbaar over je roddelen: "Allé, zie naa, diene koept z'n ààige waarek! Oe zot kunde zaain!" Waarna je natuurlijk, totaal gegeneerd, die winkel in kwestie nooit meer kan verlaten zonder je een boek van een àndere auteur aan te schaffen...
Dat begint hier toch wel een beetje op een combinatie van weldoordachte verkooptrucjes te lijken, als ge 't mij vraagt!...
Wel, de omzetcijfers van de kringwinkels, de portemonnee der onbemiddelde kunstenaar en de verspreiding van het geschreven woord kunnen er maar wel bij varen, hé... 
Opnieuw en opnieuw en opnieuw. ;-)

Website Roger Nupie