There is light in the darkness.

Op de tramrit naar huis was de verlichting fel en koud, alle kleuren kwamen hard en somber op me af, en de duidelijk dronken medereizigers waren belachelijk luidruchtig.
Maar dat kon me niet deren, want binnenin genoot ik nog glimlachend na van wat ik net allemaal gezien had.
Fenomenale kleuren, waarvan ik voorheen het bestaan niet vermoedde. Uitbeelding van licht, waar ik, vanuit m'n eigen beleving, vooral geluid, muziek en emotie in zag. De kracht van de lege ruimte tussen de penseelstreken. De met licht gevulde leegte. En ruimte, heel veel ruimte, groter dan het doek zelf. Schilderijen die ademen, met afbeeldingen zoveel groter dan de zo al enorme canvas waarop ze geschilderd zijn. Hyperrealistische personages, tastbaar en herkenbaar, maar ook bijna sprookjesachtig en doorzichtig. Eén bijzondere verhaallijn per serie, of een heel eigen verhaal per doek, het kan allebei. Geniet van het beeld zoals het is, of laat er je verbeelding op los. En altijd weer die kleuren, die ongelofelijke kleuren!...
Het is niet makkelijk onder woorden te brengen wat de werken, tentoongesteld onder de titel 'there is light in the darkness', met me deden. 
En de warme en boeiende gesprekken met fijne mensen, waarvan ik wel eens vergeet hoe nauw ze me aan het hart liggen, maakte deze zowiezo al bijzonder vernissage-avond helemaal af. 
Het zinderde allesinds allemaal nog lang na op weg naar huis. 
En vandaag ben ik er nog steeds geweldig van onder de indruk. 
Hoe heerlijk is zo een ongelofelijk getalenteerde mens 'vriend' te mogen noemen... :-)

Website Tim Ceustermans