Eventjes 'gewoon' -zo tussen de soep en de patatten, zoals men dat noemt- een liedje opnemen, daar was vandaag niets van aan! In tegendeel zelfs, 't heeft toch wel wat moeite gekost om dit filmpje te maken, al zou je dat niet zeggen als je het resultaat bekijkt...
Vrolijk opgestaan met 't zonnetje dat door de vensters naar binnen scheen en blij door het nieuwe idee voor een liedje kamde ik m'n haren, deed een beetje make-up op, trok ik een vrolijke jurk aan en begaf me met m'n smartphone in de hand naar m'n terras om daar een leuk achtergrondje uit te zoeken voor de opname. Beginnen ze toch net op dat moment aan het gebouw aan de overkant de voegen van de gevelplaten uit te slijpen!... Een door merg en been snijdend snerpend geluid, zo ongeveer als dat van een soort extra griezelige tandartsboor, maar veel luider én, op de koop toe, maal drie! En 't was niet voor even, ze gingen de hele dag door. Dan maar geen filmke vandaag?... Tja, da's ook jammer eigenlijk, hé, zeker als ge er al helemaal op gekleed zijt en ready to go!... Alternatief? Even nadenken, en voilà, decor genoeg in mijn huis. Gezeten op de vloer van de huiskamer, naast een gesloten venster, tussen een groepje van m'n kamerplanten, dat geeft toch ook een beetje terrasgevoel. Probleem opgelost. Nee, toch nog niet helemaal dus...
Eerste opname, halverwege strofe 1, laat ik per ongeluk m'n telefoontoestel uit m'n vingers glippen. Stom, maar dat kan gebeuren. 't Is ook niet vanzelfsprekend om dat ding omhoog te houden en ondertussen ontspannen te zingen. Tweede poging. Alles verloopt prima tot aan het eind van strofe 2. De smartphone beslist dat z'n geheugen vol is en vertikt het nog verder te filmen. Oké, even een aansluiting naar de computer maken en al het overbodige, ook het laatste filmke dus -super jammer, want 't was kei goe- van het toestel wissen, en klaar voor een derde take. Doch... de mobiele telefoon blijft ophouden met filmen, steeds weer halverwege die laatste strofe... Oké dan, als het zo zit! Een mens moet roeien met de riemen die hij heeft, hé, dus slechts één strofe en iets meer dan 2 refreintjes! En als dat niet lukt... Pffft. hihihi
Maar, het lukte! Hoera! En zo is er vandaag weer een leuk filmpje om jullie dag op te vrolijken. Deze keer dus eens niet vanop m'n terras, maar van tussen de kamerplanten. Hier is één van m'n favoriete liedjes, met een onderwerp waar ik graag en vaak over schrijf, en dat deze dagen ook heel belangrijk is om jezelf even aan te herinneren: 't geluk zit in de kleine, doodgewone dingen. ;-)
Rechtstreekse link naar dit nummer op YouTube: klik hier!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten