De duizenden bloementrosjes, blaadjes en ook een pak van de kleine viltachtige zaadjes liggen nu, platgetreden door passerende auto's, fietsers en voetgangers, vermengd met de regen tot een vieze bruine smurrie, onherkenbaar op en langst de wegen en paden. En met de bloemen verdwijnt ook de wonderlijke geur. Toen ik gisteren met de fiets door het kleine verkeersloze wegeltje, overschaduwd door prachtige linden, nu gevaarlijk spekglad door de bloemenpulp, richting winkel reed, streelde een allerlaatste vleugje van het parfum m'n neusvleugels.
Een beetje triest eigenlijk, maar zo gaan die dingen...
De afgelopen 5, 6 weken genoot ik met volle teugen van de heel bijzondere zomergeur als ik onder deze reuzegrote loofbomen wandelde, de knoestige takken zwaar beladen met licht geel-groene bloesem, of als hun odeur langst de openstaande raampjes van bus of auto naar binnen waaide. Heerlijk.
Totaal onverwacht, elke keer weer, overmeestert de intense zwoelheid van het parfum je op een zonnige avond of na een frisse lentebui en stroomt vederlicht maar zoet als nectar je longen binnen.
Als volledig nieuw voor m'n neus overvalt die indringende geur me elk jaar weer. Absoluut met niets te vergelijken en onthouden doe ik hem ook al niet...
Door de vele lange hete dagen roken de bomen dit jaar krachtiger dan ooit.
Duizenden insecten, vooral heel veel bijen, vonden ook hun weg naar al het lekkers. Lindebloesems bevatten bijzonder veel verrukkelijke honing, ook door mensen al eeuwenlang enorm gesmaakt.
Reeds van in de tijd van de Germanen is de linde een boom van belang. Behalve de talloze praktische toepassingen van zowat al z'n onderdelen bracht deze heilige boom bescherming en genezing. Deel uitmakend van belangrijke rituelen was hij symbool van vruchtbaarheid, liefde, gerechtigheid en vrede.
Nu kennen we alleen nog de lindethee, die rust brengt, helpt bij griep, buik- en keelpijn. En misschien mocht je ooit wel eens die bijzondere honing proeven...
En shampoo. Shampoo's voor blonde haren! Die gaan er vaak prat op lindebloesemextracten te bevatten. Al betwijfel ik of dat tegenwoordig nog van échte bloemetjes komt. En of het je lichte lokken verfraaid, dat heb ik, met m'n donkere kopje, natuurlijk nooit uitgeprobeerd. Dat moet je eerder m'n zus of m'n moeder vragen...
Alleszins, lindeboombloesem, een geur om niet te vergeten! Al kan ik me vermoedelijk volgende zomer toch wel weer aan dat blij verrast 'aha! och ja' moment verwachten... ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten