Een extreem zeldzame dag.

Afgelopen zondag mocht ik -alweer- m'n verjaardag vieren. Op zich absoluut niks bijzonders. Ik verjaar tenslotte, net zoals iedereen, gewoon elk jaar weer, hé. En zoals je misschien al wel wist, sinds ik 50 werd, 'vier' ik het eigenlijk ook niet meer echt. Allé, 't is te zeggen, ik ben echt ongelofelijk dankbaar voor die vele vele hartelijke wensen die via de post, mail, telefoon en Facebook bij me blijven binnenstromen elk jaar opnieuw, absoluut. Puur de hoeveelheid alleen al verwarmt je hart, hé. Maar voor mij, heel persoonlijk, is die dag vooral een uitstekend excuus om telkens wat lieve vriendinnen uit te nodigen en hén eens in de watten te leggen. Wat we ook dit jaar uiteraard weer deden. Een leuke babbel, een hapje en een drankje, en 't was echtentechtig supergezellig!
Ik vond mijn geboortedag eigenlijk altijd al wel iets heel bijzonders hebben: 'Lichtmis'! Ik ben dus letterlijk een 'Kind van het Licht'. "En op de koop toe ons éérste", voegde m'n moeder er steeds aan toe. Maar ook de cijfers van die dag koester ik al m'n hele leven lang: 2-2-'66. Leuk toch? En, ontzettend makkelijk om te onthouden! 
Wil nu het fantastische toeval dat die tweede dag van februari, die ik op zich al zo dolletjes vind, dit jaar wel extra speciaal uitviel! Deze datum, namelijk 02-02-2020, is de ultieme palindroomdag. Even een beetje uitleg nodig? Wel, een palindroom is een woord, zin, cijferreeks of, zoals in dit geval, een datum die exact hetzelfde is, gelezen van voor naar achter, als van achter naar voor. Of als dat duidelijker voor je is: van links naar rechts, en van rechts naar links. Van dat soort woorden ken je zeker en vast wel een paar. Pop, kok, madam en lepel bijvoorbeeld; of wat langer: droomoord, maandnaam en taartstraat; of helemaal te gek: iets als legermeetsysteemregel.
Een palindroomdatum van 8 cijfers is echter, op z'n minst gezegd, héél erg zeldzaam. Extra bijzonder is ook dat deze datum, ongeacht de datumnotatie, wereldwijd erkend werd als palindroom. Wij schrijven eerst de dag, dan de maand en tot slot het jaartal, maar in Amerika bijvoorbeeld schrijft men altijd eerst de maanden en dan pas de dagen en het jaar. Maar ook in dat geval blijft het omgekeerd met deze datum dus exact hetzelfde. Hoe straf is dát?! 
De laatste keer dat de wereld zo een dag kende was 909 jaar geleden, namelijk op 11-11-1111! En de volgende? Tja, die gaan wij vermoedelijk niet meer meemaken, want die valt op 12-12-2121. Da's dus nog zo maar efkes 101 jaar wachten. En daarna passeren er maar liefst 1010 jaren voor de mensheid dit nog eens mee kan maken... Met onze datumschrijfwijze moeten we echter niet zo lang wachten: volgend jaar al zullen we in onze contreien opnieuw een palindroomdatum kennen, namelijk op 21-02-2021.
Zulke speciale datums zijn zeer gegeerd voor o.a. trouwerijen, want het zou geweldig veel geluk brengen, zo'n dag. En dat daar maar wat graag gebruik van gemaakt wordt, zien we bijvoorbeeld aan de trouwdatum van de Nederlandse koningspaar Willem-Alexander en Máxima, die in het huwelijksbootje stapten op 02-02-02. Geen palindroomdatum, maar toch ook wel een bijzonder mooie.
Maar, die palindroomdatum afgelopen zondag, dat was nog niet alles, hoor! Er is meer! Ja, echt. Alsof al het vorige nog niet genoeg was, wil het toeval nu ook nog dat de 2e februari van dit jaar in een schrikkeljaar valt. Daardoor is 02-02-2020 de 33e dag van het jaar, met... nog exact 333 dagen te gaan!!! Ja, inderdaad: komt dát tegen, hé... Veel straffer moet het zelfs voor u toch ook niet meer worden, denk ik, zo speciaal voor mij verjaardag... hihi
Met die leuke dames hier bij mij thuis op bezoek voelde ik me op 'mijn' dag al behoorlijk gezegend, zeker weten. En met al die fenomenale extra's kon het eigenlijk alleen al maar een ongelofelijk fantastisch, succesvol, overgelukkig nieuw levensjaar worden. Maar toch... Iemand had me gezegd dat je dan ook nog eens een wens mocht/moest doen om 20u02. 02-02-2020 om 20u02 dus. Amai, dat zou nogal eens wat geven, dacht ik. Dus netjes op tijd zat ik op het bankje op mijn terras in de bijna verdacht warme februarinacht, en keek naar de voorbijdrijvende wolken in de donkere lucht. Wat zou ik wensen??? Een miraculeuze genezing? De Grote Liefde? Een erg late maar desalniettemin schitterende zangcarrière, of roem als schrijfster? Genoeg centjes op de bank voor de rest van mijn leven? Wereldvrede en nergens meer hongersnood of andere rampen?... Ik wist het echt niet. En al snel werd me duidelijk dat ik eigenlijk ook niks wensen wou. Wie zegt me of ik gelukkiger zou zijn met één van die zaken? Of meer mezelf. Niets op iemands levenspad is 'zomaar'. Niet alleen alle goeie dingen, die ik meemaakte of ontving, vormden mij tot wie ik ben, maar ook -en vermoedelijk zelfs nog zoveel meer- de tegenslagen en dieptepunten...
Op 02-02-2020 zat ik aldus om 20u02 op m'n kleine bankje op het geliefde terras en sprak geen wens, maar mijn dankbaarheid uit. Intense dank voor alles wat er al op m'n pad kwam dit leven en voor alles wat er nog zou komen, zowel positief als negatief. En de kracht, het geduld en het inzicht dat nodig is om daar allemaal op een goeie manier mee overweg te kunnen, die moest ik me ook niet meer wensen, want die kwaliteiten zaten al in mezelf, besefte ik. Bovenop al het andere bleek 02-02-2020 dus ook nog eens een moment van buitengewone wijsheid te zijn. Van een extreem zeldzame dag gesproken... ;-)