In één van de straatjes moest ik op het smalle voetpad een oude man in een typische blauwe stofjas passeren die langst de openstaande zijdeur van z'n camionette lege houten kistjes aan het stapelen was.
"Goedemiddag madammeke", zei hij voor me opzij gaande ongelofelijk joviaal in een onmiskenbaar Limburgs accent. "Amai, zwaar geladen zo te zien. Goed dat 't zonneke schijnt, hé."
"Ja, gelukkig maar", lachte ik terug en stapte vrolijk verder.
"Zeg", riep hij me na, "u bent per ongeluk niet geïnteresseerd in verse aardbeien? Vanochtend geplukt in Hoogstraten. 't Zijn m'n laatste 2 bakjes!"
Het klonk erg aanlokkelijk, dus ik stopte en keerde. Hij stak meteen een geanimeerd verhaal af over z'n beste vriend met de kwekerij en hoe hij wat bijverdiende door verse vruchten aan vaste klanten hier te leveren.
"Goh, en wat moet dat kosten?" vroeg ik geamuseerd.
"Wel, normaal gezien 3 euro voor een bakje, maar 't zijn de laatste, ge moogt ze allebei hebben voor 5 euro." En dat vond ik een erg prima deal voor 2 bakjes van elk een halve kilo super verse aardbeien.
Ik friemelde, met moeite m'n fiets met boodschappen tegen m'n been balancerend, de centjes uit m'n handtasje, hij stak de bakjes zorgzaam in een zakje en hing het voorzichtig en met de nodige egards aan m'n arm.
De verdere weg naar huis waaide de zoete vruchtengeur me al veelbelovend tegemoet vanuit het wiebelende plastiekje.
Het was nog een heel karwei om zo beladen door het poortje van de garage te geraken zonder accidenten, maar het lukte. En de beloning was groot! De aardbeien ruiken niet alleen ongelofelijk heerlijk, hun smaak is echt niet te beschrijven hemels! Volgens mij heb ik nog nooit zulke fantastisch lekkere aardbeien gegeten. Een hele kilo gezond snoep om dit weekend van te smikkelen en smullen, meer moet dat écht niet zijn. Zàlig! :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten