zondag 7 februari 2016

Goddelijke ontmoeting.

"Jij bent zo open!", zei ze nog steeds verbaasd maar bijzonder enthousiast nadat ze me op de overvolle tram een compliment gaf over m'n haar, en er zich daaruit een geweldig aangenaam en geanimeerd gesprek tussen ons ontspon. Het klikte van de eerste seconde tussen mij het leuke meisje naast me dat me aan m'n nichtjes deed denken, en waaruit een puurheid straalde zoals je die nog zelden tegenkomt. Zuster Fleming, piepjonge Mormoonse zendelinge uit het verre Amerika, en ik mag haar Amy noemen.
Ondertussen zijn zij en haar vriendin Karly, a.k.a. Zuster Hansen dus, al een paar maal gezellig bij mij thuis op bezoek geweest, ondanks de bedenkelijke blikken en commentaar van mijn omgeving. "Wat haal je weer in huis? Waar zijt ge weer mee bezig? Zou je niet beter oppassen? Je gaat je toch niet bekeren?"... De badge, die deze jongedames steevast dragen, maakt op zich meestal al negativiteit genoeg los, nog vóór er zelfs maar één woord gesproken werd... Het zijn opmerkingen die ik met plezier naast me neer leg, want deze uitspraken komen enkel voort uit angst voor het onbekende. Trouwens, als je diep in je hart voelt dat het goed zit, waarom zou je iemand dan niet een stukje naast je laten meewandelen op je levenspad?
Er hebben rond mijn grote tafel al zoveel verschillende geloofsovertuigingen gezeten. Net zoals ongeveer alle soorten huidskleuren, sexuele geaardheden en politieke strekkingen trouwens. Met een groot wederzijds respect en dat goeie gevoel valt er in zulke boeiende ontmoetingen juist vanwege die verschillen zoveel waardevols van en aan elkaar te leren en mee te geven.
En ja, behalve de ontzettend leuke, typische meisjesdingen die we al samen deden, zoals kapsels uitproberen, spraken we ook over godsdienst en geloven.
Luister, ik vind religie absoluut prima als je er net als deze meisjes levenskracht, wijsheid, richting, troost en steun uit kan halen en er een betere mens van wordt. Maar van zodra er machtsmisbruik bij te pas komt, in welke vorm dan ook, niet enkel met indrukwekkend angstaanjagend geweld maar ook onopgemerkt onderhuids, haak ik vollédig af.
Er toert een geweldig Engelstalige tekstje op het internet dat dit erg leuk samenvat: "Religie is als een penis. Het is oké om er ééntje te hebben en het is oké om er trots op te zijn, maar je moet er niet mee gaan rondzwaaien in het openbaar, of hem opdringen aan kinderen, of er wetten mee schrijven!" :-)
Trouwens, er zijn in de wereld 22 erkende godsdiensten, alle soorten religies met minder dan 100.000 volgelingen niet eens meegeteld. De gehele mensheid op deze blauwe planeet aanbidt minstens een 5000-tal verschillende goden. 
En al die fanatiekelingen beweren dat hùn god de enige echte ware is... Sorry, daar moet je dus bij mij niet mee af komen. 
En ja, ik weet het, het Katholicisme, waarmee ik opgroeide, heeft ook honderden jaren lang oorlogen gevoerd, de wereld in brand gezet en hele bevolkingsgroepen uitgemoord, allemaal in naam van die ene god, en een vrijdenker als ik zou al lang als heks op de brandstapel zijn beland... Maar zijn we dan écht niet verder geëvolueerd? Moeten we nog steeds, en terecht, spreken van het mensDOM?
Geloof vindt zijn verre oorsprong in de aanbidding van Moeder Natuur. Het respectvol plaats geven aan de krachten die zowel overvloedig leven schenken en zichzelf constant vernieuwen, als dat ze, met vaak ongekend geweld, leven nemen. De erkenning, aanvaarding en benoeming van God in àlles.
De heilige geschriften spreken, uiteraard met verschillen in de details door invloed van de uiteenlopende culturen, allemaal over respect, liefde en goedheid. De aanbeden godheid kan zowel straffend als belonend zijn, maar altijd opdat de gelovigen er betere mensen van zouden worden. Aan de basis zijn alle religies dus eigenlijk hetzelfde. En ik kan het weten: puur uit interesse en op zoek naar antwoorden, verschillen en gelijkenissen las ik ooit een groot deel van de heilige boeken. Op dit moment steekt m'n bladwijzer tussen de bladen van Het Boek van Mormon, een gewaardeerd cadeau van Amy en Karly.
In elk van ons zit een stukje god. Daarover zijn ook mijn Amerikaanse vriendinnetjes het absoluut met me eens. En voor mij is dat zelfs niet alleen in elke mens, maar in absoluut elk levend wezen. Mens, dier, plant... alles draagt een stukje goddelijkheid in zich mee. Als je dat kan zien, dan overstijg je alle religie en blijft er alleen nog respect en liefde over.
Dus, bij deze groet het stukje god in mij alle goddelijke aanwezigheid in jullie, en wenst jullie vele zielsverrijkende en hartverwarmende goddelijke ontmoetingen toe. ;-)


Geen opmerkingen:

Een reactie posten