Op Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaart zetten wij onze moeders, en ook iedereen die Maria heet, letterlijk of figuurlijk in de bloemetjes.
En mijn moeder is niet alleen mijn moeder, ze heet ook nog eens Maria (Mie of Mieke in de dagelijkse omgang), dus da's dubbelop!
Moederdag vieren gaat al terug tot bij het oude Griekenland. In de lente bracht men hulde aan Rhéa, de moeder van Zeus en alle andere goden.
In de jaren 1600 kregen in Engeland bedienden, huisknechten en meiden zeer uitzonderlijk een dagje vrij om hun moeder op te zoeken, vaak met bloemen uit de tuin van hun meester: 'Mothering Sunday', toen al een bijzondere dag.
Die 2e zondag van mei hebben we te danken aan juffrouw Ana Jarvis in Amerika, die in 1907 met een hele campagne zowel de kerk als politici en zakenlui overtuigde een reeds bestaande dag rond vrede officieel uit te roepen tot Moederdag. President Woodrow Wilson maakt in 1911 van deze dag een nationale feestdag. En de datum? Wel, dat is een eerbetoon aan Ana's moeder, die enkele jaren daarvoor op die dag overleed.
En zowat de hele wereld nam zowel het feest als de datum over.
Maar hoe zit dat dan met die eigenwijze Antwerpenaren?
De intense verering van Maria, Moeder Gods, patrones van de stad Antwerpen sinds 1124, de immens populaire Maria-processies, elk jaar op 15 augustus en de prachtige Kathedraal, volledig aan haar gewijd, dat alles bracht liberale schepen Frans Van Kuyck in 1913 op het idee een pamflet te schrijven met de titel 'De Dag des Moeders'. Z'n intentie was de gezinswaarden te herstellen, die door de veranderende maatschappij zwaar onder druk stonden. De rol van de moeder binnen het gezin was zodanig belangrijk dat zij echt wel eens door vader en de kinderen geëerd en verrast mocht worden met een hele speciale dag, 15 augustus dus, de dag van de oppermoeder: Maria, Onze Lieve Vrouw.
Kinderen maakten versjes of kleine cadeautjes, vaders plukten bloemen.
Maar Van Kuyck ging veel verder dan dat. In zijn streven er echt een traditie van te maken betrok hij er de hele stad bij. Hij spoorde o.a. de middenstand aan allerlei specialiteiten voor moederdag te produceren: in eerste instantie speciaal gebak, maar ook juwelen, kaartjes en zelfs meubilair. Aan hem danken we dus ook de ondertussen enorme moeder-merchandising...
In het Stadsarchief van Antwerpen bewaart men trouwens tekeningen en ontwerpen van Van Kuyck rond deze feestdag, samen met de allereerste gedichten, kaartjes, massa's krantenknipsels en zo veel meer.
Eigenlijk is de rol van 'de moeder' nog steeds van zeer groot belang, volgens mij, misschien nog meer dan ooit, met de druk van de huidige nog steeds zwaar veranderende maatschappij en een afbrokkelende wereld die in brand staat. Alleen een moeder brengt in zulke omstandigheden nog steeds rust, vrede en liefde, maar ook wijze raad en redding, denk ik...
Straks word ik verwacht bij mijn moeder in het ouderlijk huis, samen met al m'n broers en zussen, voor een feestje. Vroeger staken we daar uitgebreid werk in, maar zo zonder onze va werd dat toch een heel stuk minder...
Desondanks maken we het nog altijd gezellig, want ons moe, dat is ons moe, hé! Nog nét geen 5 decennia lang, in mijn geval!...
"Of ik haar nog met iets plezier kon doen voor deze feestdag?" vroeg ik afgelopen week. "Nee", zei ze, "ik moet absoluut niks hebben, ik heb alles al. Dat jullie allemaal komen, da's het beste kado dat me kan wensen."
Ik ben er voor jou, moeder, ik zal er zijn, op mij kan je altijd rekenen!
Aan alle moeders -van kinderen, beestjes, of wat dan ook- en zeker aan jou, beste moe, moeder, Mieke, Maria: een hele fijne feestdag gewenst! :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten