Ergens had ik altijd wel zo het stille vermoeden dat ik zeker niet de enige ontvangstdame zou zijn met nog een totaal ander leven naast dat aan de balie, maar er was -bij mijn weten dan toch- nog niet eerder zo iemand m'n pad gekruist. Tot een dikke maand geleden.
Tijdens het weekje opleiding, in de receptie waar ik nu tijdelijk het verwelkomend gezicht mag zijn, werd al heel snel duidelijk dat er dus inderdaad nóg receptionistes bestaan met een soort dubbelleven!... En ga er maar even voor zitten, want ik ben er zelf ook nog steeds serieus van onder de indruk! Mijn collega Marleen Cousin is niets minder dan een échte, professionele paaldanseres! Hoe cool is dát?!?!
Nee nee nee, schrap nu on-mid-del-lijk álle mogelijk bedenkingen over stripclubs en alle andere blozende-kaakjes-ideeën die nu misschien je gedachten beginnen kleuren. Marleen is ontegensprekelijk een zeer schone madam, absoluut, en paaldansen is uiteraard een behoorlijk sensueel gebeuren, daar kan je nu eenmaal niet omheen. Maar, los daarvan ligt in dit geval de nadruk toch vooral op het artistieke en het elegante, en is het -ge moogt er nondepitjes zeker van zijn!- ook ontzettend atletisch. Paaldansen trok zich los uit het obscure, en heeft zich verheven tot een combinatie van sport en kunst.
Ik denk dat je gerust kan zeggen dat mijn collega Marleen paaldansen ademt, eet, drinkt, slaapt, droomt, denkt,... kortom 100% 'leeft'. 'Waar het hart van vol is, loopt de mond van over', dat is hier absoluut van toepassing. Helemaal zoals bij mij met muziek en zingen: als het gesprek ook maar enigszins de gewenste richting uit gaat, is het hek vollédig van de dam, en wordt er met bakken enthousiasme en blinkende oogjes honderduit verteld. De afgelopen maand, bij de dagelijkse shift-overgave, ben ik dan ook heel wat wijzer geworden over deze intrigerende, mij tot nu toe onbekende, maar razend interessante wereld.
Wist u bijvoorbeeld dat er een hele reeks sóórten paaldans bestaan? En dat er in al die genres en categorieën ook nog eens echte wereldcompetities gehouden worden? Ik had er totaal geen idee van, tot Marleen er mij over vertelde. Het 'strafste' zijn vermoedelijk de ware atletische paaldansers, het pure overdonderende spiergeweld. Elegantie en sensualiteit zijn bij deze krachtpatsers van ondergeschikt belang. Niet bij Marleen. Zij gaat voluit voor de kracht van de sierlijkheid. Letterlijk en figuurlijk.
Één van Marleen's meest favoriete bezigheden is het 'Street Pole Dance'. Daar had ik ook absoluut nog nooit van gehoord, maar het is echt ontzettend leuk. Bij Street Pole Dance is het de bedoeling je kunnen te demonstreren op elke paal die je, zoals de benaming zegt, tegenkomt in het straatbeeld. In elke stad, waar ter wereld dan ook -en geloof me, ze reist wat af- kan je Marleen dus aan zowat elke enigszins geschikte paal, ergens in het openbaar, zien hangen. (En neen, heren met dubbelzinnige gedachten, dát soort 'palen' dus niet!!! Ook niet 'voor de grap'. Zucht. Die zijn trouwens in 't openbaar strafbaar...) Aan een lantaarnpaal in Parijs, in de metro van Londen, over een reling in New York... Je kan het zo gek niet bedenken: ze hangt er aan! (Door die geweldige lantaarnpaal-foto's merkte ik trouwens lachend op dat het nummer 'Singing in the rain' er vollédig anders uit gezien had, mocht Marleen erin meegespeeld hebben... hihi) Van statische reisfoto's is er met deze collega-receptioniste dus absoluut geen sprake! Met een schijnbaar moeiteloze vanzelfsprekendheid schittert ze in de meest uitbundige poses op zowat elk vakantiekiekje.
Nochtans, zo vanzelfsprekend is dat paaldansen niet, hoor. Je moet er behoorlijk wat spierkracht voor hebben. Foto's van Marleen's verrassend gespierde lichaam met o.a. een -OMG!- indrukwekkend sixpack, deden me meteen denken aan de afgetrainde lichamen van mijn twee, op topniveau (niet aan een paal, maar meestal op de begane grond) dansende nichtjes Noa en Mooni. Misschien ook niet zo gek, als je weet dat Marleen haar hele jeugd lang klassiek ballet volgde.
En zoals ik merkte uit onze gesprekken, stopt de lijfelijke vergelijking niet bij dansers. Zangeressen van mijn kaliber produceren hun krachtige geluid bijvoorbeeld ook vanuit de 'core' (de kern) van hun lichaam. Spierbeheersing, en kennis ter zake, is voor allebei deze artiesten van het grootste belang. Al houdt de vergelijking daar dan wel op. Als klassieke zangeres hang ik zelden ondersteboven, en m'n tenen keurig strekken hoef ik al helemaal nooit. De zwaartekracht tart ik uitsluitend met het royale gewicht van m'n weelderig figuur en het luchtruim vul ik vooral met indrukwekkende noten, en niet met bijvoorbeeld een gravitatie-tergende, onberispelijke, extreem elegante spagaat, schijnbaar moeiteloos en onbekommerd hangend aan één arm, met op de koop toe een beminnelijke lach op het gelaat en uiteraard -dat spreekt voor zich- met meer dan perfect gestrekte tenen. Pfieuw!...
Ik stelde trouwens wel nog vast -da's een beetje grappig, vind ik- dat 'gadgets' en kostuums eveneens voor ons allebei belangrijk zijn. Je trekt voor beide artistieke uitingen zeker niet zomaar om het even wat aan, hoor. En -olala- we hebben ook écht allebei iets met 'aangepast schoeisel'!... En gadgets. Ik heb mijn boeken, mijn kopjes, en wat nog allemaal. Marleen is super fier op haar mokken, met eigen logo, en op dag twee van mijn opleiding ging ik al naar huis met een sticker van Pole Dance Antwerp!...
Eigenlijk drong het indrukwekkende van dat paaldansen pas écht tot me door toen ik het allemaal in bewegende beelden zag. Martine Prenen (welbekend van televisie) kwam namelijk onlangs voor haar vlog (da's een 'video-blog', voor de mensen die niet wisten wat voor iets dat is) op bezoek bij Marleen's paaldansschool. Heerlijk filmke, echt. Zo leuk om te bekijken! (Klik hierop voor het filmpje!) Ja, inderdaad, sinds januari 2018 staat Marleen aan het hoofd van een school waar je kan leren paaldansen, Pole Dance Antwerp. En dat doet ze op al even indrukwekkende wijze als dat dansen zelf! Maar,... mocht dit blogje je nu helemaal enthousiast gemaakt hebben om les te gaan volgen bij mijn bijzondere collega-receptioniste, zodat ook jij binnen de kortste keren sierlijke krullen draait rond zo'n zilverkleurige paal, dan ga je toch wel wat geduld moeten oefenen, vrees ik... Marleen's school en lessenpakket is zodanig populair dat de wachtlijst ondertussen razend snel aangroeit!... En -voor wie het zich al afvroeg- die leerlingen in spe zijn niet alleen vrouwen, hoor, maar ook echte mannen!
't Is wel duidelijk, hé: 'k ben er volledig fan van, van dat paaldansen met Marleen. Al is het, met de erbarmelijke staat van mijn nek en rug, nu eens écht iets dat ik nooit ofte nimmer zal mogen -laat staan kúnnen- uitproberen. Maar wie weet komt er ooit, in de één of andere nooit eerder geziene, fenomenaal originele en allicht ietwat geflipte combinatie van een operazangeres en een paaldanseres, wel eens een artistieke samenwerking van. Ik heb al zottere stoten uitgehaald, hé. En iets doet me dat van m'n paaldansende collega ook vermoeden...
Marleen, je bent niet alleen m'n fijne en bijzonder gewaardeerde collega-receptioniste, maar ook een getalenteerde en bewonderenswaardige collega-artieste. En met een dikke knipoog klinkt het nu eens voor één keertje uit míjn mond: "Wat zit gij in 's hemelsnaam achter een receptie te doen?!"... 😉
mooi artikel
BeantwoordenVerwijderenTop!!!
BeantwoordenVerwijderen