Velen zullen deze datum kennen als 'Werelddierendag', een dag om extra aandacht te besteden aan dierenwelzijn, -rechten, -bescherming en spijtig genoeg ook dierenmishandeling. En al bestaat deze speciale dag al van rond 1930, naar mijn gevoel is hij nog niet zo heel lang volledig ingeburgerd. Maar sinds de commerçanten dit potentiële gat in de markt opmerkten worden we als dierenliefhebbers al een paar weken op voorhand -zoals bij zowat elke speciale dag- gebombardeerd met reclame vol overbodige, vaak nutteloze dingen die we met z'n allen voor onze troeteldieren zouden moeten kopen. Geen huisdier? Dan verkopen ze je wel voer voor de vogels in het park of zo, als het maar centen oplevert...
Allé, begrijp me nu niet verkeerd. Ik geniet er ook met volle teugen van om die twee zotte lieve katers van me, Poekie en Pompon, in de watten te leggen en heel die bonte vlucht gevederde bezoekers op m'n terras royaal van lekkers te voorzien. Absoluut. Dat zou ik zeker niet meer kunnen missen. Maar de verwennerij van onze geliefde dierlijke huisgenootjes staat in schril contrast met hoe er bijvoorbeeld omgesprongen wordt met de zogenoemde 'consumptie-beesten'. Men organiseert ware kruistochten tegen het eten van honden in China, maar is dat dan echt zo anders dan al die koeien en varkens die hier gruwelijk mishandelt worden om als onherkenbaar lapje vlees afgeprijsd maar niet gekocht op zaterdagavond in de afvalcontainer van één of ander grootwarenhuis te verdwijnen?...
Bon, zo denk ik er over, maar uiteraard -met respect- elk zijn eigen mening, hé.
Uiteraard kom ik met heel die beestenboel als vanzelf terecht bij Sint Franciscus, patroonheilige van dierenbescherming en milieuzorg. 4 oktober werd in 1929 uitgekozen als ideale datum voor Werelddierendag omdat het de naamdag van deze heilige is. Franciscus van Assisi ruilde de rijkdom van zijn familie en z'n comfortabele luxeleven voor een bestaan als kluizenaar in volledige armoede. Hij wilde de armste der armen zijn en vulde zijn dagen niet alleen met gebed maar bekommerde zich ook onbevreesd en belangeloos over melaatsen, zieken en noodlijdenden. Zijn naam is natuurlijk vooral bekend om zijn enorme liefde voor alle leven op onze aarde. Franciscus zag in de schoonheid van die overdonderende hoeveelheid onnoemelijk prachtige en geweldig diverse fauna en flora het liefdevolle gezicht van zijn Schepper. Je kan gerust zeggen dat Sint Franciscus in alle eenvoud een gedreven dierenrechtenactivist en milieubeschermer avant la lettre was, met een boodschap die ook vandaag nog, niet minder dan 793 jaar later, verbluffend actueel is. In zijn 'Zonnelied' zingt hij z'n bewondering en dankbaarheid uit voor die wonderbaarlijke schepping waar hij deel van mocht uitmaken en zich door gedragen mocht voelen. En de 'god' waarover hij het heeft is wat mij betreft universeel en zeer breed interpreteerbaar, zelfs los van religie.
Van dat Zonnelied ontstonden door de eeuwen heen ontelbare versies, in zowat alle talen en muzikale stijlen. Zelfs heden ten dage verschijnen er nog nieuwe composities met zijn tekst. Toen ik er op YouTube een aantal beluisterde kwam ik de mooie Italiaanse vertolking van Angelo Branduardi, 'Il Cantico delle Creature', tegen, en, het klinkt misschien een beetje gek, maar dat bracht m'n gedachten meteen bij mijn familie.
Ja, inderdaad, mijn jongste broer heet ook Franciskus, maar ik geloof dat de voornaam van mijn grootvader, de vader van mijn moeder, daar eerder voor iets tussen zat... Super leuk, maar da's voor een ander verhaal.
Het was de muziek van Branduardi die een massa herinneringen opnieuw naar voor schoof. Zijn vrolijk dansende melodieën weerklonken op de achtergrond bij zowat alle festiviteiten in onze familie. Als mijn moeder zei "Zet eens een goe muziekske op", dan was de kans heel groot dat mijn vader één van de platen van den Angelo op de pickup legde.
Vandaag zou onze va 76 geworden zijn, en ook daarom is 4 oktober bijzonder. En een wat rommelige mengelmoes van zowel verdriet en gemis als dankbaarheid om zijn leven en de zovele grote en kleine herinneringen waar ik breed om kan zitten glimlachen heeft me al de hele dag in z'n greep. Dat zal voor de rest van de familie ook wel het geval zijn denk ik, zeker voor ons moe. Zij luistert -op CD tegenwoordig- nog ontzettend graag en best wel vaak naar Branduardi. Zijn muziek brengt haar altijd positieve energie, een flink pak broodnodige blijmoedigheid en absoluut ook wat warme troost. Gegarandeerd -ik zal 't haar straks even vragen- huppelen de dartelende melodietjes van Angelo daarom zeker vandaag, en vermoedelijk extra luid, uitgelaten en vol levenslust door alle kamers van haar flat.
Goh, nu ik er zo over nadenk, eigenlijk is het een bijzonder goed idee, zo wat opgewekte en energieke klanken in huis. Een schitterend passende begeleiding voor de obligate Trippel 'van 't schap' -op kamertemperatuur dus, zoals het hoort- ter ere van onze va, uiteraard, maar toch ook een beetje ter ere van al de rest van die veelomvattende vierde dag van oktober. Schol! ♪♫♪😉♪♫♪
Geen opmerkingen:
Een reactie posten