De terugblikjes.

Op vrijdag 6 maart 2015 verscheen mijn allereerste, toen nog bijzonder korte blogje: '3, 2, 1, START!' Zoals daarin te lezen staat, komt mijn blog voort uit de vele piepkleine tekstjes met leuke anekdotes uit mijn dagelijkse belevenissen, die ik af en toe op Facebook postte.
Regelmatig krijg ik via de 'herinneringen' van Facebook deze minischrijfsels weer onder ogen en telkens weer bezorgen ze me minstens een brede glimlach.
Maar, die piepkleine tekstjes verschijnen slechts heel even, om dan meteen weer te verdwijnen, nog nauwelijks of zelfs helemaal niet meer terug te vinden in de gigantische uitgestrektheid van het wereldwijde internet. Ik besloot er een paar voor mezelf te kopiëren, om bij te houden en te koesteren. En ondertussen is dat een mooie collectie aan het worden. Een collectie fijne glimlachjes, een plezierige verzameling 'terugblikjes'.
En, waarom zou ik die voor mezelf houden? Glimlachjes deel ik immers erg graag... 
Vanaf nu mag je je dus af en toe verwachten aan een voorlopertje van de blogjes. Geregeld zal er een miniatuurverhaaltje verschijnen tussen mijn meer -hum- uitgebreide 'epistels'.
En hierbij krijg je van mij meteen het eerste terugblikje! Veel leesplezier! ;-)

Terugblikje
16 maart 2012

“Nee, aan zo’n oud scharminkel, daar veranderen wij niks meer aan. Koop maar een nieuwe.” Hard en definitief antwoord van het ongeïnteresseerde fietsenmakersknechtje in het atelier dat ik al een eeuwigheid trouw ben. Mijn hoop, ooit weer vrij en vrolijk, en vooral pijnvrij te kunnen rondpeddelen op m’n eigen rijwiel, werd zonder veel omhaal aan diggelen gesmeten. 
20 minuten later, 2 straatjes voorbij mijn eigen adres, stond ik in een voor mij volledig onbekende fietswinkel. Met amper twee woordjes uitleg begreep de sympathieke mevrouw achter de toonbank welke aanpassingen er nodig zijn, en showde meteen alle mogelijkheden. "Fluitje van een cent", zei ze. En vervolgens verontschuldigde ze zich uitvoerig dat de nodige onderdelen ‘pas’ woensdag binnenkwamen… Ik had haar bijna omver geknuffeld van geluk! 
De bestelling neerschrijvend deelde ze nog even warm mee “dat het nogal logisch was dat zo’n geliefde tweewieler met al 25 jaar trouwe dienst nog lange tijd m’n metgezel moest kunnen zijn, mits die paar veranderingen”. Ik ben, even blij als het kleine meisje dat lang geleden die fiets kado kreeg, de winkel uit gehuppeld. 
Nog heeeeel even en ik bol weer gezwind door de straten op m’n eigen vertrouwde stalen ros!