Op het tijdstip dat ik vanochtend het gebouw verliet stonden de heren vuilnisophalers ijverig en alsof het maar niks was de vele grote en kleine dozen en papieren zakken, al dan niet zwaar gevuld met kranten en reclameblaadjes, in de daarvoor handig tot vlak tegen de stoep achteruit geparkeerde vuilniswagen te mikken. Ze namen op die manier én de stoep én de straat volledig in beslag, met andere woorden: er was niet direct een doorkomen aan en ik hield even afwachtend halt.
"Hela, hola, mannen", riep de voorman, "houdt ulle es efkes een bitje in, der moet een schoon madam passeren!" Het vrolijke smijtwerk hield onmiddelijk op en ze bleven allemaal met hun sterke armen vol oud papier als in een vreemd soort erehaagje even volledig stilstaan om me door te laten.
Terwijl ik hen voorbij wiebelde, hopelijk wat elegant, zo op m'n hoge hakken, knipoogde de voorman me toe "dat het anders wreed spijtig geweest zou zijn, moest zo'n schoon madam per ongeluk mee in de vrachtwagen sukkelen, hé..."
En 'k weet zeker dat ze absoluut niet verwacht hadden dat ik daarop zou antwoorden: "Och, zoals het jullie duidelijk vlot af gaat om met plezier vanalles en nog wat in die laadklep te zwieren, maakt het vermoedelijk geen enkel verschil, zo een ouwe doos meer of minder!"
Na een paar seconden bijzonder verbaasde stilte rolden ze net niet over de grond van 't lachen terwijl de voorman het niet kon laten op te merken "Dat hebt ge zelf gezegd, zenne!..."
Niets zo leuk als de dag te beginnen met een vleugje humor, vind ik, want 'ouwe doos' mag dan misschien nog niet helemaal op mij van toepassing zijn, 'zotte doos' des te meer, hé... O ja! hihihi ;-)
Geweldig :-)
BeantwoordenVerwijderen